ဆရာသွ်င္ေနမင္းေရးေသာပို႕မ်ား

ကၽြန္ေတာ္မိုးေမွ်ာ္သည္ မိုးေမွ်ာ္ရဲ႕ဘဝအတြက္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ႏွလံုးသား မ်ားကိုလည္း လွပလာေအာင္ မိုးေမွ်ာ္ကို ဆံုးမခဲ့ေသာ မိုးေမွ်ာ္ရဲ႕ ဆရာသွ်င္ေနမင္း ( စုိက္/ ေမြး ) ရဲ႕ေဆာင္းပါးမ်ားကို ျပန္လည္မွ်ေဝခြင့္ေပးေသာ ဆရာသွ်င္ေနမင္း ( စိုက္/ေမြး ) အားေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေဆာင္းပါးေရးျခင္းေခတၲရပ္ထားမည္ဟုစိတ္ကူးေသာ္လည္း အေၾကာင္းအရာက တုိက္ဆုိင္လာေတာ့ေရးရအုန္းမည္။ အရင္တစ္ပတ္က စာေရးသူထံအဂၤလိပ္စာ ေလ့လာခ်င္၍ ပအုိ႕ေမာင္ႏွစ္မ ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ စာေရးသူလည္း သူတုိ႕ႏွစ္ဦးအား အနည္းငယ္စပ္စု မိလုိက္သည္။ အကုိၾကီးျဖစ္ေသာ ေမာင္ေအာက္မွာ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ခန္႕သာရွိလိမ့္မည္။
" ျမန္မာျပည္မွာေက်ာင္းပညာ ဘယ္ႏွစ္တန္းအထိတတ္ဖူးခဲ့လဲ " ဟုေမးခဲ့သည္။ သူကတုိင္းရင္းသားပီပီ " ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းပညာမသင္ခဲ့ရဖူးပါဘူး, ဘုန္းၾကီးေက်ာင္ပညာ အလယ္တန္းအထိသင္ဘူးပါတယ္, ေနာက္ႏွစ္ဆုိ ပုဇင္းတက္ေတာ့မွာ, အေမက လူထြက္ျပီး ထုိင္းနုိင္ငံမွာ အလုပ္သြားလုပ္ခုိင္းလုိ႕ပါ" တဲ့။ စာေရးသူစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဘဝမွ မိသားစု ဝမ္းေရးေၾကာင့္ မိမိမက်င္လည္ေသာ ဘဝကုိျဖတ္သန္းေနရေသာလူငယ္ကုိကုိယ္ခ်င္းစာမိသည္။ ေၾသာ္ျမန္မာ့လူငယ္ေတြ ဘဝကမလြယ္ပါလား။
သူနဲ႕အတူလာသူ သူ႕ညီမျဖစ္သူ မစႏၵာေအးအားအလားတူေမးၾကည့္ရာ အတန္းပညာ ၆ တန္းသင္ဖူးသည္ဟုဆုိသည္။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ၁၆ ႏွစ္ခန္႕ပင္ရွိလိမ့္မည္။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ိဳးနဲ႕ ၾကံဳရေသာလူငယ္ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနျပီလဲ။ မိသားစုေလွၾကီး ခရီးႏွင္ရာ မိခင္, ဖခင္ ဆုိေသာတက္မၾကီး ႏွစ္လက္ က်ိဳးပဲ့သြားတဲ့အခါ ဒီလက္ကေလးႏွစ္စုံက မိသားစုအတြက္ အားစုိက္ျပီး ေလွာ္တက္တုိ႕ေနရာကုိတာဝန္ယူေနပါေပါ့လား။ ေၾသာ္ဒီကေလးေတြအရြယ္တုန္းက ငါဆုိျမန္မာျပည္မွာ ပညာသင္ေနခဲ့ရပါလား။ သူတုိ႕မွာငါ့လုိ အခြင့္အေရးမရခဲ့ပါလား။ ငါသိသေလာက္ကုိ သူတုိ႕ကုိသင္ေပးမယ္လုိ႕စိတ္ဆုံးျဖတ္လုိက္မိသည္။ သူတုိ႕ႏွစ္ဦးကုိေခၚလာသူ ကုိၾကည္လြင္ ( စာေရးသူ၏ သူငယ္ခ်င္း ) ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ၾကယ္ငါးေလးႏွစ္ေကာင္ကုိ ကယ္တင္ခြင့္ရေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။ သူတုိ႕အား အေျခခံအဂၤလိပ္ ပုံျပင္စာအုပ္, စကားေျပာစာအုပ္မ်ားကုိ မိတၲဴကူးရန္ေပးလုိက္ျပီး ေနာက္တစ္ပတ္ စာစသင္မည္ဟုေျပာလုိက္သည္။
တစ္ပတ္ဆုိေသာအခ်ိန္က အကုန္ျမန္လွသည္ မနက္ျဖန္ဆုိလွ်င္ပင္ သူတုိ႕ကုိစာသင္ေပးရေတာ့မည္။ သူတုိ႕နားလည္နုိင္မည့္ သင္ခန္းစာမ်ားကုိ စုေဆာင္းထားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္ေသာ သတင္းတစ္ခုက စာေရးသူထံေရာက္လာသည္။ ကုိၾကည္လြင္ထံမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။ " အကုိေရ, ဟုိကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ထုတ္ခံရတယ္, ထုိင္းနုိင္ငံကုိလာတဲ့ နုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္ ကနည္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဂ်ပန္စားေသာက္ဆုိင္က အရႈံးေပၚလုိ႕ လူေလ်ာ့တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ျမန္မာျပည္သားေတြပါသြားတယ္, ဒါေၾကာင့္ ဟုိကေလးႏွစ္ေယာက္ အလုပ္သစ္ရွာရအုန္းမယ္, အကုိဆီစာလာသင္ျဖစ္အုန္းမွာမဟုတ္ဘူး, ကေလးေတြကမေျပာရဲ လုိ႕ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္လာတာ" တဲ့။ မိသားစုေလွၾကီးမွာ တက္ေတြက်ိဳးလုိ႕ အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ လက္ထုိးေလွာ္ရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕လက္ကေလးေတြ က်ိဳးေတာ့မလုိလုိ ျမင္ေနရတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ ပညာကလည္းတစ္ပုိင္းတစ္ဆ နွင့္ ဆုိေတာ့အႏွိမ္ခံအလုပ္ တစ္ခုကုိရွာရအုန္းမည့္ သူတုိ႕ဘဝကုိေတြးျပီး သူတုိ႕မိဘေတြေတာ့ဘယ္လုိေနသလဲေတြးမိျပန္ပါေသးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုိယ့္သားသမီးေတြ နုိင္ငံျခားမွာဆုိျပီး ေမာ္ၾကြားေနတတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။ ဒီမွာေတာ့ သူတုိ႕လက္ေတြက်ိဳးလုက်ိဳးခင္ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။
ေနာင္တစ္ဦးရွိေသးသည္။ စာေရးသူထံသုိ႕အဂၤလိပ္စာ သင္ယူေနေသာ လူငယ္တစ္ဦး အမည္က မင္းေမာင္ျဖစ္သည္။ စာေရးသူက သူ႕အားခ်စ္စႏုိးနဲ႕အညာသားလုိ႕ေခၚသည္။ အညာသားမွာ ၁၀ တန္းေအာင္ျမင္ျပီးသူျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ မိသားစုေလွၾကီးတြင္ ပင္မတက္ၾကီးႏွစ္လက္ ကတာဝန္ယူႏုိင္မႈနည္းလာေသာအခါ သူ႕လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ကုိ ယက္ကာ ညီမေလးဘြဲ႕ ရပညာတတ္ေရးကုိ တစုိက္မတ္မတ္ တာဝန္ယူတတ္ေသာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပုိင္ရွင္ျဖစ္သည္။ စာေရးသူထံတြင္အဂၤလိပ္စာကုိ တစ္ႏွစ္ခန္႕အာၾကိဳးမာန္တတ္ေလ့လာခဲ့ျပီး ေလ့လာဆဲလည္းျဖစ္သည္။ သူအရည္အခ်င္းေၾကာင့္ စာေရးသူအလုပ္လုပ္ေသာ ဟုိတယ္ကေလးတြင္ receptionist အလုပ္ကုိသူရခဲ့သည္။ စာေရးသူႏွင့္အတူေနထုိင္ခဲ့ဖူးသည္။ စာေရးသူရွိေနခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူ႕စားဝတ္ေနေရးကျပႆနာမရွိေပ။ စာေရးသူဇနီးက ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးခဲ့သည္။ အညာသားက ပုိက္ဆံကုိအင္မတန္ေခၽြတာသုံးသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ စာေရးသူခြင့္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္အလည္ တစ္လျပန္သြားခဲ့သည္။ ထုိတစ္လအတြင္း အညာသားမွာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ႏွင့္ ၾကက္ဥကုိသာစားျပီး မိသားစုေလွၾကီးမယုိင္လဲေအာင္ ေလွာ္ခက္ခဲ့သည္။ စာေရးသူဘန္ေကာက္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အညာသားမွာ ဗုိက္ေအာင့္ေအာင့္ေနျပီး မခ်ိမဆန္႕ ခံစားေနခဲ့ရသည္။
စာေရးသူက သူ႕အားေဆးခန္းျပျပီး ေနာက္တြင္ အစားကုိအစားႏွင့္တူေအာင္စားရန္ ဆူပူခဲ့ရသည္။ အညာသားသည္လည္း မိသားစုေလွၾကီးေရွ႕သုိ႕ မယုိင္မလဲခုိင္ျမဲေအာင္ သြားနုိင္ေရးအတြက္ တက္ေတြက်ိဳးသြားေပမယ့္ သူ႕လက္ကေလးတစ္စုံျဖင့္ အတင္းထုိးေလွာ္ေနသူတစ္ေယာက္ပင္။ ဒီလုိမိသားစုတာဝန္ကုိ ေက်ပြန္ေသာသူတုိ႕၏ လက္ကေလးမ်ား ( ဘဝေလးမ်ား ) က်ိဳးပဲ့သြားမည္ကုိစာေရးသူ အင္မတန္မွ စုိးရြံ႕ပါသည္။ ( သုိ႕ေသာ္လည္း က်ိဳးပဲ့သြားေသာ လက္ကေလးမ်ားမည္မွ်မ်ား ေနျပီကုိေတာ့စာေရးသူမသိပါ )
ျမန္မာျပည္ၾကီးေရ အနာဂတ္အတြက္အားထားရမည့္ လူငယ္လက္ေတြထက္မက်ိဳးပါေစနဲ႕လုိ႕ ကမ႓ာတုန္ေအာင္သာ ေအာ္ဟစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ ဘန္ေကာက္တြင္ ေဆာက္လက္စ ေဆးရုံျပိဳက်မႈတစ္ခုျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထုိအထဲတြင္ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ဆယ္ဂဏန္းခန္႕ပါသည္။ ထုိအထဲမွ အသက္ေသဆုံးသြားသူမိန္းကေလးတစ္ဦး ၏ ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ထဲမွ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြတ္ဟာ စာေရးသူကုိ မင္သက္, အံ့ၾသ, ပူေဆြးဝမ္းနည္းမႈေတြ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သူမေရးထားတာကေတာ့
24, 11, 2013
1. အေမ့ကုိ အိမ္နဲ႕ျခံနဲ႕ထားခ်င္တယ္
2. ငါလဲကုိအုိးကုိအိမ္နဲ႕ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္တယ္ ဒါေၾကက္ေငြရွာမွျဖစ္မယ္. ေငြရွိမွလဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လုိ႕ရမွာျဖစ္. ေငြကုိရေအာင္ရွာရမည္။
ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ မိသားစုေလွၾကီးအတြက္ သူ႕မလက္တစ္စုံက်ိဳးခဲ့ရျပီ။
ျမန္မာစကားမွာ " တက္က်ိဳးရင္ လက္ထုိးေလွာ္မယ္" ဆုိတဲ့ က်ဳံးဝါးသံ, အားေပးသံရွိသည္။ အရြယ္မတုိင္ပဲ လက္ထုိးေလွာ္ခဲ့ရေသာ လက္ကေလးမ်ားက်ိဳးေနရသည္။ လက္က်ိဳးရင္ ဘာနဲ႕အစားထုိးမလဲ။ သူ႕ကေလးငါ့ကေလးနုိင္ငံျခားပုိ႕ျပီး ခုိင္းစားမယ္ၾကံရင္ , စာေရးသူေရးေသာစာကုိဖတ္ျပီး ဆင္ျခင္နုိင္ၾကပါေစ။
တန္ဖုိးက်သြားေသာ ရတနာေလးမ်ား ( ဝါ ) စေတးခံရေသာ လူငယ္ေလးမ်ား
( သုိ႕မဟုတ္ )
တက္က်ိဳးလုိ႕လက္ထုိးေလွာ္ရင္း လက္ပါက်ိဳးသြားေသာ လူငယ္မ်ား
သွ်င္ေနမင္း ( စုိက္/ ေမြး )